ΑΣΕ: Ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση στην Καλλονή 28/2/2025, Σοφίας Καζαμία διωκόμενης νεοδιόριστης εκπαιδευτικού – Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

Ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση στην Καλλονή 28/2/2025, Σοφίας Καζαμία διωκόμενης νεοδιόριστης εκπαιδευτικού

Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

Πέρασαν δυο χρόνια από  το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη. Ένα έγκλημα που έχει τις ρίζες του, στις εγκληματικές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων. Τα δύο αυτά χρόνια φωνάζουμε ότι θα γίνουμε η φωνή των νεκρών, ώστε να μη συγκαλυφθεί αυτό το έγκλημα. Να μην επαναληφθεί. Να σταματήσει να μπαίνει η ζωή μας στο ζύγι κόστους – οφέλους. Για να υπάρξει δικαίωση, θα πρέπει να πολεμηθούν οι  αιτίες, που οδήγησαν σε αυτό. Το σύνθημα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» είναι αυτό που τα λέει όλα. Ήταν το ξεπούλημα του ΟΣΕ, η μείωση του προσωπικου,  η παράλειψη ενσωμάτωσης της σύγχρονης τεχνολογίας  της λεγομένης τηλεδιοίκησης. Όλα αυτά  κόστιζαν γιατί αυτοί θέλανε μόνο το μέγιστο κέρδος.Προειδοποιούσαν οι συνδικαλιστές της Δημοκρατικής Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Σιδηροδρόμων, ένα μήνα πριν το δυστύχημα, με την κυβέρνηση να βγάζει παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες των εργαζομένων που διεκδικούσαν δικαιώματα, μεταξύ αυτών ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Σε τι κατάσταση είναι σήμερα οι σιδηρόδρομοι; Άλλαξε κάτι; Όχι, φυσικά, συνεχίζουν μόνο να βγάζουν παράνομες τις απεργίες των εργαζομένων. Στα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς; Στην υγεία; Στην παιδεία;

Γονείς και εκπαιδευτικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας πως τα σχολείαθυμίζουν ωρολογιακή βόμβα, αφού κάθε λίγο πέφτουν σοβάδες, κάγκελα, σκάνε καλοριφέρ, πλημμυρίζουν. Είναι προκλητική η κυβέρνηση όταν λέει ότι δεν έχει λεφτά και την ίδια ώρα ρέουν δισεκατομμύρια ευρώ προς τις εξοπλιστικές δαπάνες, τις επιχορηγήσεις και τα προνόμια για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Οι δαπάνες προς τους δήμους για συντήρηση σχολείων, έχουν περικοπεί πάνω από το 50% την τελευταία δεκαετία, καθιστώντας τα απολύτως επικίνδυνα. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση ασχολείται με διώξεις και πειθαρχικά σε εμάς τους νεοδιόριστους, μετά από 15 χρόνια αναπλήρωσης σε σχολεία, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

 «Όταν ένα παιδί δεν έχει οξυγόνο, αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο», ακούστηκε στις διαδηλώσεις της 26^ηςΓενάρη 2025, στις μαθητικές – φοιτητικές διαδηλώσεις της 7ης Φλεβάρη. Και ναι υπάρχει και φόνος και δόλος από την μεριά του κράτους.

Είναι η βάρβαρη πολιτική που τα δίνει όλα στους λίγους ενώ θυσιάζει τις ανάγκες των πολλών, αφήνονταςτους, παρά ελάχιστα ψίχουλα.

Είναι η οικονομική ασφυξία των σχολείων από την κατάργηση των σχολικών επιτροπών από τον Ιούνη του 2024.

Είναι οι συγχωνεύσειςτάξεων που έγιναν πανελλαδικά στην αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς  και έτσι “φονεύουν” τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών. Είναι τα κενά που  εξακολουθούν να υπάρχουν στη μέση της σχολικής χρονιάς, σε ολοήμερα, παράλληλες στηρίξεις, τμήματα ένταξης, ειδικότητες, άδειες εκπαιδευτικών.

Είναι η λεγομένη αξιολόγηση, που με δόλο η κυβέρνηση βαφτίζει αναβάθμιση, ενώ στόχος της είναι να κατηγοριοποιήσει τα σχολεία, να ενοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς για την προβληματική κατάσταση των  σχολείων. Πώς θα γίνει καλύτερο το σχολείο όταν οι εκπαιδευτικοί θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους; Πως θα είναι το σχολικόκλίμα σε αυτά τα σχολεία; Μπορεί άραγε το εκπαιδευτικό έργο να μετρηθεί με αυστηρούς δείκτες, με κουτάκια; Όχι, είναι η απάντηση, γιατί η εργασία των εκπαιδευτικών είναι συνθέτη, λαμβάνει υπόψιν της και την υποκειμενικότητα του κάθε μαθητή. Έχουμε ηθικό καθήκον  να υπερασπιστούμε την  εργασία μας και τον παιδαγωγικό μας ρόλο από την καθημερινή απαξίωση, που επιχειρεί η κυρίαρχη πολιτική, διαμέσω των μηχανισμών της.

Γι’ αυτό εμείς οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί διωκόμαστε, γιατί αντιστεκόμαστε ακριβώς σε αυτή την αξιολόγηση, που επιθυμεί την κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών, μαθητών, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση τους. Διωκόμαστε, λαμβάνουμε εγγράφως κλήσεις σε πειθαρχικά, εκπαιδευτικοί  που συμμετέχουμε σε νόμιμα προκηρυγμένες απεργίες. Δεν έχουμε τελέσει κανένα αδίκημα. Ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία είναι η στρατηγική υπουργείου και κυβέρνησης σε όποιον δε σκύβει το κεφάλι. Κλήθηκε σε πειθαρχικό συμβούλιο συναδέλφισσα που με τους μαθητές της δημιούργησαν καλλιτεχνικό έργο για την γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Κλήθηκαν σε ΕΔΕ οι εκπαιδευτικοί του Ειδικού Νηπιαγωγείου Πειραιά επειδή ανέδειξαν ελλείψεις και προβλήματα στο σχολείο, ζητώντας να δοθούν λύσεις.  Καλείται σε πειθαρχικό συναδέλφισσα που ανέδειξε τον αποκλεισμό μαθητή από το σχολείο, λόγω έλλειψης νοσηλευτή που δικαιούνταν.

Μήπως, στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα έπρεπε να είναι οι συνένοχοι στο έγκλημα των Τεμπών; Γιατί αξιολογημένος ήταν και ο σιδηρόδρομος με βάση τα στάνταρντ ποιότητας και ελέγχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεν τρομοκρατούμαστε, δεν υποκύπτουμε σε εκφοβισμούς. Καλούμε τους γονείς, όλη την κοινωνία σταθεί αλληλέγγυα στον αγώνα μας, αυτόν τον κοινό αγώνα για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει.

Το έγκλημα στα Τέμπη δε θα συγκαλυφθεί!

Ο δρόμος του οργανωμένου αγώνα είναι ο μόνος δρόμος για να επιβάλουμε το δίκιο μας!