Ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι της Πέμπτης  η απεργιακή συγκέντρωση για τον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, του  Παλλεσβιακού Εργατικού Κέντρου και της ΑΔΕΔΥ, η οποία ξεκίνησε στις 10:30 στην Πλατεία Σαπφούς.

(βίντεο) Χαιρετισμοί και κεντρική ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση της Πλατείας Σαπφούς στη Μυτιλήνη – YouTube

Στην ομιλία του ο Γραμματέας  του Εργατικού Κέντρου Μπάμπης Ντινενής, αναφέρθηκε στο αγωνιστικό μήνυμα της Πρωτομαγιάς, το οποίο όπως είπε στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε σήμερα, όπου αμφισβητείται  από την κυβέρνηση και τους κεφαλαιούχους ακόμη και το κεκτημένο της οχτάωρης εργασίας, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.

(βίντεο) Η πορεία των απεργών από την Πλατεία Σαπφούς στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής – YouTube

Από την πλευρά της ΑΔΕΔΥ ομιλία πραγματοποίησε ο Νίκος Χρυσάφης ο οποίος σημείωσε  ότι ο  εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς αποτελεί τιμή στους αγώνες του εργατικού κινήματος για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, άμβλυνση των ανισοτήτων και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε και η Σοφία Καζαμία από τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, η οποία τόνισε πως  εδώ και έναν χρόνο η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα απολύτως μέτρο για την προστασία της υγείας μαθητών-εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους».

Εκ μέρους της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου, χαιρετισμό στη συγκέντρωση πραγματοποίησε ο αντιπρόεδρος Στρατής Κόμβος ο οποίος αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σήμερα αγρότες και κτηνοτρόφοι οι οποίοι είναι αντιμέτωποι με τις συνέπειες της πανδημίας, την πίεση των τιμών των αγροτικών προϊόντων και την αύξηση των πρώτων υλών και των ζωοτροφών η οποία όπως τόνισε εξανεμίζει οποιοδήποτε μικρό κέρδος έχουν οι παραγωγοί.

Στην κινητοποίηση της Πλατείας Σαπφούς παραβρέθηκε και αντιπροσωπεία της Νομαρχιακής Επιτροπής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής το Συντονιστή Σταύρο Καραβασίλη.

Συμμετείχαν ακόμη η βουλευτής του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα, οι επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Δήμο Μυτιλήνης Νίκη Τσιριγώτη και σε Δυτική Λέσβο Γιάννης Συκάς καθώς και η επικεφαλής της παράταξης «Με Πυξίδα τον Πολίτη» του Δήμου Μυτιλήνης Εριφύλη Χιωτέλλη.

Η κινητοποίηση ολοκληρώθηκε με πορεία προς τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, όπου παραδόθηκε ψήφισμα στο Διευθυντή Παύλο Μιχαλακέλλη.

 

 

Η ομιλία του γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Λέσβου  Μπάμπη Ντινενή

«135 χρόνια έχουν περάσει από την αιματοβαμμένη πρωτομαγιά του Σικάγο. Εδώ και πάνω από ένα αιώνα χιλιάδες εργαζόμενοι πλήρωσαν με το αίμα τους και την ζωή τους για το δικαίωμα στο 8ωρο, να μην δουλεύουν ήλιο με ήλιο, για ζωή με δικαιώματα.  Η πρωτομαγιά είναι μέρα σύμβολο για την παγκόσμια εργατική τάξη, βαμμένη με το αίμα εκατομμυρίων εργατών που έδωσαν τη ζωή τους, αγωνίστηκαν για την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Δεν είναι απλά μια κινητή αργία όπως προσπάθησε να περάσει η ηγεσία της ΓΣΕΕ μαζί με την κυβέρνηση, που απλά κόλλησαν της μέρες με τις αργίες του Πάσχα προσπαθώντας να αποσιωπήσουν την πραγματική ουσία του εορτασμού αυτής της ημέρας, κάνοντας ουσιαστικά απεργία από τα χωριά τους, και στις μεγάλες πόλεις συγκεντρώσεις 5 ή 10 ατόμων. Τον εορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς τον αποφασίζουν τα εργατικά συνδικάτα και ΟΧΙ οι συμβιβασμένοι και οι υπηρέτες της αστικής τάξης και των κυβερνήσεων. Αυτοί που χωρίς ντροπή λέγανε πριν κάτι χρόνια ότι οι απεργίες έφαγαν τα ψωμιά τους, ότι δεν βγαίνει τίποτα από αυτές. Θέλουν τους εργαζόμενους να μην παλεύουν, να μην διεκδικούν.

Ο καλοταϊσμένος συνδικαλιστικός μηχανισμός των εργατοπατέρων που στέκεται δίπλα στα αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό τους, έχει να επιδείξει αξιοσημείωτο έργο για λογαριασμό τους: Έχει βάλει πλάτη στα μέτρα που κατακρεούργησαν μισθούς, συντάξεις, Κοινωνική Ασφάλιση, εργασιακά δικαιώματα, ακόμα και στο απεργιακό δικαίωμα.

Θέλουν τα συνδικάτα μηχανισμούς προώθησης της στρατηγικής των μονοπωλίων, της υπηρέτησης με κάθε τρόπο της ανταγωνιστικότητας, της μείωσης του μισθολογικού κόστους. Να υπηρετούν όλοι οι εργαζόμενοι αυτούς τους στόχους χωρίς αντιδράσεις, να υπάρχει σιγή νεκροταφείου.

 

101 χρόνια έχουν περάσει στη χώρα μας από την νομοθετική κατοχύρωση του οχταώρου, και σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να τον καταργήσει.

Η ιστορία βέβαια με το διήγημα για το δεκάωρο δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία στην εργατική τάξη. Εδώ και πολλά χρόνια το αντεργατικό οπλοστάσιο που χρησιμοποιούν όλες οι κυβερνήσεις ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ, άνοιγε το δρόμο για δεκάδες ανατροπές στα εργασιακά.

Η ευελιξία που δίνεται αυτή τη στιγμή στο κεφάλαιο με μια σειρά μέτρα για την διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, μόνο υπέρ των ίδιων των εργαζομένων δεν είναι όπως θέλει να παρουσιάσει η κυβέρνηση. Όταν οι κυβερνήσεις μιλάνε για μέτρα υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων, ο ΣΕΒ και οι μεγαλοεπιχειρηματίες τρίβουν τα χέρια τους. Μήπως υπέρ των εργαζομένων είναι η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας; Ειδικά με τον νέο νόμο έκτρωμα όπου εντάσσονται επιπλέον κλάδοι όπως των μεταφορών, Δηλαδή συνάδελφοι, οι εργαζόμενοι στις μεταφορές που σε όλη την περίοδο της πανδημίας έζησαν στο πετσί τους την εντατικοποίηση της εργασίας, θα καλούνται πλέον για να βγει όπως λέμε η δουλειά να εργάζονται και τις Κυριακές.

Οι κατευθύνσεις και οι προσταγές του κεφαλαίου που οδηγούν στην κατάργηση δικαιωμάτων μας, ανατρέπονται μόνο με οργανωμένο αγώνα. Η οργανωμένη ταξική φωνή των εργατών εδώ και έναν αιώνα ήταν που οδήγησε στην θέσπιση του 8ωρου και πολλών άλλων κατακτήσεων. Την οργανωμένη ταξική φωνή βέβαια θέλουν να την αποσιωπήσουν εδώ και χρόνια με την θέσπιση δεκάδων αντεργατικών νόμων. Με το ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων, την δισχαίρηνση όρων για την προκήρυξη απεργιών προσπαθούν να περάσουν σιγή νεκροταφείου στα σωματεία.

Εμείς το βροντοφωνάζουμε για να το ξέρουν καλά, όσους νόμους και αν περάσουν, τα σωματεία και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων δεν θα μπουν στο γύψο.

Τρανό παράδειγμα είναι και εδώ στο νησί μας, όταν ο αυταρχισμός της κυβέρνησης έφτασε στο να κάνει απόβαση με τα ΜΑΤ, να χτυπήσει τον λεσβιακό λαό με αύρες και χημικά, και σαν να μην έφτανε αυτό, αφού τα μαζέψανε και φύγανε μετά τον τριήμερο απεργιακό ξεσηκωμό, προσπάθησαν να σύρουν στα δικαστήρια συντοπίτες μας, εκδικητικά, αφού δεν τους πέρασε το να στήσουν νέα δομή εγκλεισμού προσφύγων και μεταναστών.

Η λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας ‘ειρήνης και σταθερότητας όπως ευαγγελίζονται κυβερνήσεις και φιλονατοϊκά κόμματα. Τα είδαμε και με το κυπριακό το ‘74. Το βλέπουμε και σήμερα που η ολοένα και βαθύτερη συμμετοχή της χώρας μας σε τέτοιους μηχανισμούς κάνει την χώρα μας ένα μεγάλο και αβύθιστο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ όπως έλεγε και ο αμερικάνος πρέσβης.

Αεροπλανοφόρο που θα κουβαλάει πλέον μέχρι και πυρηνικά όπλα στην πυριτιδαποθήκη του, αυτές τις συμφωνίες κάνανε οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια!

Και τα όπλα αυτά πού καταλήγουν; Να δολοφονούν τους λαούς της Συρίας, της Παλαιστίνης, του Αφγανιστάν και άλλους για τα συμφέροντά τους.

Μας θέλουν συνυπεύθυνους για τα αιματοκυλίσματα στην περιοχή της Μεσογείου, για τα εγκλήματα τους. Ξεριζώνουν τους λαούς από τις πατρίδες τους. Έχουν μετατρέψει το αιγαίο σε θάλασσα νεκρών, και τα νησιά μας σε φυλακές κέντρα κράτησης των ξεριζωμένων.

Από την άλλη καλλιεργούν το ρατσισμό και την ξενοφοβία, απέναντι στους πρόσφυγες που οι ίδιοι ξερίζωσαν από τα σπίτια τους.

Αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο πριν 135 χρόνια, έγινε πράξη με αγώνες και διεκδικήσεις της εργατικής τάξης. Με αγώνες που μας εμπνέουν εδώ και πάνω από εκατό χρόνια, που ύψωσαν το μπόι της τάξης μας πάνω από τους εκμεταλλευτές της, να κάνουμε πράξη το φετινό σύνθημα της πρωτομαγιάς. Τα κέρδη τους – οι νεκροί μας, να βαδίσουμε με θάρρος και αισιοδοξία στο δρόμο της ανατροπής».

………………………………………………

ΟΜΙΛΙΑ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΖΑΜΙΑ εκ μέρους της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ & ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Πρωτοβουλία αναπληρωτών – ελαστικά εργαζομένων και ανέργων εκπαιδευτικών Λέσβου

Εργαζόμενες/εργαζόμενοι, νέες και νεοι, άνεργοι, συνταξιουχοι,

σήμερα τιμάμε τη φετινή εργατική πρωτομαγιά για τους μεγάλους εργατικούς αγωνες που δοθηκαν στο παρελθον παίρνοντας θάρρος για τους αγωνες του παρόντος και του μέλλοντος.

Σήμερα η μεγιστοποίηση των κερδών των λίγων συνεχίζει να συνθλιβει τις ανάγκες και τα δικαιώματα των πολλών, με μεγαλύτερη ένταση, θυμίζοντας μας τις εποχές που πολλοι εργατες και εργατριες πάλαιψαν για 8 ωρες δουλειά, 8 ωρες υπνο, 8 ωρες ελεύθερο χρόνο, για να νιωσουν κι αυτοί, τη φωτια του ήλιου και την ευωδιά των λουλουδιων, που η εντατικοποίηση της εργασίας τους τα στερούσε.

Η εργασία, που δημιούργησε τον άνθρωπο και τον διαχώρισε από το υπόλοιπο ζωικο βασίλειο εξανθρωπίζοντας τον στο διαβα των αιώνων, με την υπερεργασία και την ανεργία στις σημερινές συνθήκες ερχεται να απανθρωπίσει και να διαλύσει το ανθρώπινο μας στοιχείο. Δεν πρέπει να τους κανουμε το χατίρι, δεν πρέπει να χαμηλώσουμε το μποι μας, αν θελουμε να παραμείνουμε άνθρωποι.

Η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, αυτό που ΕΕ-κυβερνήσεις και επιχειρηματικοί όμιλοι το περιγράφουν τα τελευταία χρόνια ως «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, φτάνει στο κόκκινο την εκμετάλλευση. Επεκτείνεται το καθημερινο ωράριο, εντατικοποίειται η εργασία, διευθετείται ο εργάσιμος χρόνος με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων, σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής μας, σε βάρος της ασφάλισης μας, σε βάρος της μητρότητας, σε βάρος της υγείας μας. Χτυπιούνται τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα. Παράλληλα, φαίνεται να μονιμοποιείται η «τηλεργασία» ως ένας νέος τρόπος οργάνωσης της εργασίας που μετατρέπει το σπίτι σε χώρο δουλειάς τσακίζοντας την επαγγελματική, προσωπική και οικογενειακή μας ζωή. Δυναμώνει η απλήρωτη εργασία ενώ ολοένα και περισσότερο διαλύεται η κοινωνική ζωή, η φυσική αντοχή, ο απαραίτητος ημερήσιος χρόνος που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να ξεκουράζεται, να βρίσκεται με την οικογένεια του, να έχει ελεύθερο χρόνο.

Πέρασε κάτι παραπάνω από ένας χρόνος πανδημίας ώστε εκεί στο Υπουργείο Παιδείας να αντιληφθούν ότι στο σχολείο «κολλάει» ο ιός και ότι τα τεστ ανίχνευσης του κορονοϊού είναι όπλο στα πλαίσια ενός συνολικού σχεδίου επιδημιολογικής επιτήρησης, κάτι που έως τώρα, με βαθιά αντιεπιστημονική αντίληψη, το αρνούνταν. Ποτέ δεν είναι αργά, θα μπορούσε να πει κανείς. Δυστυχώς, το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σχέδιο, ώστε τα τεστ να αξιοποιηθούν με αποτελεσματικό τρόπο.

Οι αναπληρωτές που δουλεύουμε μέχρι τώρα στα σχολεία για τη φετινή χρονιά ξεπερνούμε ήδη τις 52.000, ως αποτέλεσμα της χρόνιας αδιοριστίας αποδεικνύοντας πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη μόνιμων διορισμών εδώ και τώρα!

Με τις 8.000 συνταξιοδοτήσεις του καλοκαιριού, τον Σεπτέμβρη τα κενά θα ξεπερνούν τις 60.000. Κενά που μάλιστα υπολογίζονται με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στα σχολεία: με 25αρια τμήματα, με παιδιά που έμειναν χωρίς Παράλληλη Στήριξη, με χιλιάδες προσφυγόπουλα εκτός εκπαίδευσης, με χιλιάδες χαμένες ώρες ακόμα και σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, χωρίς υπεύθυνο δάσκαλο στο ολοήμερο, μετά από συμπτύξεις και συγχωνεύσεις τμημάτων, κόψιμο του 3ωρου των εργαστηρίων, αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα κ.α. Όλα αυτά, που είναι «έργα» της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, δείχνουν ότι ακόμα και με 60.000 προσλήψεις, τα σχολεία θα λειτουργούν στοιχειωδώς, απέχοντας χιλιόμετρα από την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των παιδιών, ιδίως αν αναλογιστούμε και τις επιπτώσεις όλης αυτής της δύσκολης περιόδου και της μακροχρόνιας αποχής τους από το σχολείο.

Οι 5.250 εξαγγελόμενοι διορισμοί στη γενική αγωγή είναι λοιπόν σταγόνα στον ωκεανό των πραγματικών αναγκών, όπως και οι 4500 διορισμοί στην Ειδική Αγωγή, που έγιναν υπό το βάρος των τεράστιων ελλείψεων αλλά και μετά από μεγάλο διάστημα συνεχών αγώνων.

ΜΟΝΟ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ!

Η μεγάλη αύξηση των αναπληρωτών τα τελευταία χρόνια, που πλέον ξεπερνούμε το 30% του συνόλου των εκπαιδευτικών, δεν αποτελεί «λανθασμένη επιλογή» ή ανικανότητα της Κυβέρνησης, αλλά πολιτική επιλογή όλων των Κυβερνήσεων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ- του οποίου η οδηγία είναι οι ευέλικτοι εκπαιδευτικοί να φτάσουμε το 40%!

Παρά τα «μεγάλα λόγια» και τις ψεύτικες υποσχέσεις, τα γεγονότα το αποδεικνύουν: Καμία κυβέρνηση εδώ και χρόνια δεν προχώρησε σε μόνιμους μαζικούς διορισμούς. Η προηγούμενη κυβέρνηση, με τον νόμο Γαβρόγλου- που διατηρεί η Ν.Δ.- απαξίωσε τα χρόνια δουλειάς των αναπληρωτών και το πτυχίο μας, σπρώχνοντας μας σε ένα κυνήγι ακριβοπληρωμένων «προσόντων» και εντείνοντας την ανασφάλεια και το άγχος για το αν, πού και πότε θα δουλέψουμε. ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ καταψήφισαν την πρόταση 150 Ομοσπονδιών και σωματείων του Δημοσίου για άρση κάθε συνταγματικής απαγόρευσης σε σχέση με τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Η ΝΔ εισήγαγε φέτος και μια νέα μορφή ευέλικτης απασχόλησης με τις τρίμηνες συμβάσεις και τις προσλήψεις ωρομισθίων από τους Διευθυντές Εκπαίδευσης.

Η αγανάκτησή μας για όλη αυτή την κατάσταση, αλλά και η αγωνία μας για τη μόρφωση και το μέλλον των μαθητών μας, πρέπει να εκφραστεί με το δυνάμωμα του αγώνα μας! Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μετά από όλο αυτό το διάστημα με κλειστά σχολεία, η χρονιά να ξεκινήσει με κενά σε εκπαιδευτικούς, με 25άρια τμήματα, χωρίς όλο το απαραίτητο προσωπικό που θα στηρίξει τα παιδιά, μετά από τόσα μαθησιακά κενά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν όλο αυτό το διάστημα.

Οι μόνιμοι διορισμοί πρέπει να γίνουν εδώ και τώρα, με βάση τις τεράστιες ανάγκες της εκπαίδευσης, που οξύνθηκαν ακόμα περισσότερο με την πανδημία και τον τρόπο που τη διαχειρίστηκε η Κυβέρνηση. Τώρα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να παλέψουμε πιο μαζικά και πιο αποφασιστικά για μόνιμη και σταθερή δουλειά!

Η δύναμή μας βρίσκεται στους αγώνες μας και στην ενότητα του κλάδου. Η πολυδιάσπαση και οι «αντιπαραθέσεις» μας οδηγουν στο να «τρωγόμαστε» μεταξύ μας και να μην βάζουμε στο στόχαστρο τη συγκεκριμένη πολιτική, που είναι η ρίζα των προβλημάτων.

Η μόνη λύση είναι η κοινή δράση με όλους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους και η συστράτευση με το ταξικο εργατικό κίνημα, ενάντια σε αυτή τη βάρβαρη πολιτική, για να διεκδικήσουμε αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα τον 21^ο αιώνα: την ουσιαστική μόρφωση των μαθητών, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους. Οι αγώνες που δόθηκαν και οι κατακτήσεις που είχαμε το προηγούμενο διάστημα ήταν μια ένδειξη του τι μπορούμε να καταφέρουμε συσπειρωμένοι στα σωματεία μας. Οι αναπληρωτές αποτελούμε πλέον ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κλάδου, που συμβάλλει σημαντικά στη λειτουργία των σχολείων και στην εκπαίδευση των παιδιών, και γι’ αυτό έχουμε τη δύναμη- και το οφείλουμε σ’ εμάς και στους μαθητές μας- να συμβάλλουμε στην οργάνωση του αγώνα, στη δραστηριοποίηση των συναδέλφων, στο να μπουν στη μάχη όλοι οι ΣΕΠΕ και οι ΕΛΜΕ, με επίκεντρο τις πραγματικές ανάγκες του σύγχρονου σχολείου!

Διεκδικούμε:

• Λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της υγείας εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών. Μεριμνα για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, για όσο διάστημα παραμένουν σε ελληνικό έδαφος.

• Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών που δουλεύουν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση. Μαζικούς – μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών άμεσα, πριν την έναρξη της επόμενη σχολικής χρονιάς.

• Κατάργηση του νόμου Γαβρόγλου και οποιασδήποτε διάταξης ακυρώνει το πτυχίο και την προϋπηρεσία.

• Κατάργηση του θεσμού των τριμήνων, των Αναπληρωτων Μειωμενου Ωραρίου και των πολλαπλών κατηγοριών αναπληρωτών. Προσλήψεις όλων των αναπληρωτών σε μια φάση, με 12μηνη σύμβαση για όλους. Εξίσωση δικαιωμάτων με τους μόνιμους. Κατάργηση των διατάξεων που δίνουν στους Διευθυντές Εκπαίδευσης τη δικαιοδοσία κατάρτισης πινάκων αναπληρωτών, καθώς και πρόσληψης-απόλυσης αναπληρωτών ανά Διεύθυνση.

• Οργανικές θέσεις για όλες τις ειδικότητες με βάση τις πραγματικές ανάγκες, σύσταση νέων οργανικών για όσα αντικείμενα- ειδικότητες δεν έχει γίνει έως τώρα. Ο κάθε εκπαιδευτικός να διδάσκει το αντικείμενό του.

• Μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη. Κατάργηση του νόμου 4692/20 (Κεραμέως), που βάζει ελάχιστο όριο τους 15 μαθητές ανά τμήμα.

• Κατάργηση των ποινών για τους συναδέλφους που παραιτούνται και των κλειστών πινάκων, εδώ και τώρα λύση για τους απορριφθέντες του παράβολου.

• Μέτρα ουσιαστικής στήριξης των αναπληρωτών -δωρεάν μετακίνηση, επίδομα στέγασης, σίτιση κ.α.