ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ της Στάσης και Συμπεριφοράς Διευθυντών Δημοτικών Σχολείων στο Σεμινάριο για την Αξιολόγηση

Την περασμένη Πέμπτη (5/6) και Παρασκευή (6/6) επιχειρήθηκε απ’ τη Δ/νση Π.Ε. Λέσβου να οργανωθούν, εν κρυπτώ και μέσω τηλεφώνων τα κατάπτυστα σεμινάρια της Ντροπής για την Αξιολόγηση Σχολείων και Εκπαιδευτικών.

Η Αξιολόγηση είναι μια διαδικασία όπου πλέον θα κατηγοριοποιούνται Σχολεία και Εκπαιδευτικοί και θα κατατάσσονται ανάλογα με τους καταγραμμένους δείχτες.

Με το ποσοστό της υποχρεωτικής ποσόστωσης (15%) κατά την διαδικασία της Αξιολόγησης, θα τροφοδοτείται η Δεξαμενή «εξόδου» – Απόλυσης, για «όποιους εκπ/κούς τύχει» και καταγραφούν ως υπεράριθμοι και «ανεπαρκείς» να παρακολουθήσουν τις αναδιαρθρώσεις που συντελούνται (υποβιβασμοί – συγχωνεύσεις = καταργήσεις Σχολείων, όχι αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, ημιμάθεια και ψευτοκατάρτιση, αντί για ολόπλευρη μόρφωση και συγκρότηση της σκέψης του μαθητή).    

Τις δυο μέρες των κατάπτυστων αυτών σεμιναρίων είχαν προκηρυχθεί από τον Σύλλογο 3ωρες ΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ και παράλληλα είχε προκηρυχθεί σύμφωνα και με πάγια Απόφαση της ΔΟΕ 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ για τους Διευθυντές των Σχολείων που καλούνταν και ήταν υποχρεωμένοι να παρουσιαστούν.

Η μαζική παρουσία και αποφασιστικότητα των συναδέλφων μας από τα γύρω Σχολεία, έξω από το Δημοτικό Σχολείο της   Αγ. Παρασκευής όπου ήταν προγραμματισμένα να πραγματοποιηθούν, απέτρεψε την διεξαγωγή τους.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας καταγγέλλει, εκτός από την μεθοδευμένη προσπάθεια των στελεχών της Εκπ/σης,   τη στάση και συμπεριφορά 5 Δ/ντών -τριών των Σχολείων που περίμεναν να τελειώσει η Στάση Εργασίας και η μαζική παρουσία συναδέλφων μας έξω από το Δημ. Σχολ. Αγ. Παρασκευής, προκειμένου να εκδηλωθεί η προθυμία τους να μπουν από τις «πίσω πόρτες».

Οι Διευθυντές και Διευθύντριες των Δημοτικών Σχολείων Πολιχνίτου, Αγιάσου, Πέτρας, Μολύβου και Αγ. Παρασκευής, προτίμησαν να δηλώσουν συναίνεση και υποταγή στους προϊσταμένους τους, αδιαφορώντας για την καθολική αντίθεση του κλάδου μας ενάντια στην Αξιολόγηση.    

Η στάση τους κρίνεται πέρα για πέρα αντισυναδελφική και αντιδεοντολογική.

Σ’ αυτό το ζοφερό τοπίο που διαγράφεται, σ’ αυτή τη σύγχρονη βαρβαρότητα, που αρχίζει να αποτυπώνεται, δεν υπάρχει πλέον η πολυτέλεια της αναμονής «μήπως και τυχόν αποφευχθούν τα χειρότερα». Ήδη η οποιαδήποτε «καλόπιστη πίστωση χρόνου» έχει εξαντληθεί. Έρχονται τα πιο χειρότερα! Αν δείξουμε υποχώρηση και υπεκφυγή, οι επόμενες μέρες θα είναι όχι μόνο δύσκολες, αλλά και ακατόρθωτα αντιστρέψιμες.

Είναι πλέον η στιγμή ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του!